Wushu, w zależności od celu w jakim je uprawiamy, kładzie nacisk na różne aspekty szkolenia. Możemy  kształtować swoje umiejętności techniczne, cechy motoryczne, cechy psychiczne, poprawiać ogólną sprawność i wydolność organizmu. Możemy kłaść nacisk na prezentowanie swoich imiejętności na zawodach - w konkurencjach Taolu, lub w walce sportowej (Sanda). 

Wushu to historia, tradycja i współczesność. Od nas zależy na czym i w jakim stopniu się skoncentrujemy.

Formy (Taolu)

Formy (chiń. Taolu 套路) to układy ruchów wykonywane indywidualnie lub z partnerem. Jako tradycyjna metoda treningowa służą pracy nad techniką. Mogą być też uprawiane jako odrębna dysyplina sportowa.

Taolu są sekwencjami ataku i obrony. Najstarsze zawierają również elementy kulturowe (ruchy imitujące zachowania mitycznych zwierząt, bohaterów, a nawet zjawisk znanych ze świata przyrody).

Podstawowe zadanie form to jednak usprawnienie ciała i wyrobienie odpowiednich nawyków ruchowych w walce wręcz, oraz umiejętności posługiwania się tradycyjną bronią chińską. 

Najczęściej używana broń to miecz, szabla, kij i włócznia, jednak całkowita liczba broni i ich odmian to dziesiątki lub nawet setki. Halabardy, noże, cepy, łopaty - to wszystko można znaleźć w tradycyjnym Wushu.

Wolne i zadaniowe ćwiczenia z partnerem 

Walka sportowa (Sanda)

Wushu to również walka sportowa. Można ją porównać do współczesnego kick boxingu połączonego z zapasami. Dozwolone są uderzenia, kopnięcia oraz rzuty, a także wypchnięcia poza planszę, która zwykle nie jest ograniczona linami. Podwyższona arena na której walczą zawodnicy to Leitai.

Style w Wushu

150 stylów Wushu to tylko podstawowa klasyfikacja. W praktyce istnieje trudna do określenia liczba odmian każdego ze stylów, oraz wiele odmiennych metod treningowych.

Wushu uprawiane jako sport to kilkanaście podstawowych konkurencji form, oraz wolna walka. Wushu tradycyjne to natomiast kompletne systemy przeznaczone do walki, oraz / lub ogólnego utrzymania zdrowia i kondycji fizycznej.